Kırmızı Üniformalılar - John Scalzi

Bir şeyin niye var olduğunu bilmiyorsan o şey hakkında hiçbir şey bilmiyorsun demektir.

Sürpriz, bu kez arayı uzatmadım. Çünkü bu kez okuması kolay, nispeten sürükleyici bir romana denk geldim. Yaşlı Adamın Savaşı serisi ile tanıştığım John Scalzi’nin Türkiye’de ki şimdilik son romanı “Kırmızı Üniformalılar”

Kitabın ilk birkaç bölümü, klasik bilim kurgu romanlarından klişelerle dolu. Hayal gücünüzün sınırlarını zorlayan uzay gemileri, galaktik savaşlar, ucubik yabancı gezegen yaşam formları ve elbette aklımızın almayacağı kadar ileri teknoloji ürünü ıvır zıvır aletler… Hepsi ve daha fazlası bu kitabın ilk satırlarında. Ancak kısa bir süre sonra ciddi bir ilerleme kaydederek benzerlerinden ayrılıyor ve sanatseverlerin “4. duvarı yıkmak” dediği türden bir hikâyeye bürünüyor. Eğer 4. Duvar nedir, nasıl yıkılır merak ediyorsanız, buradan bakabilirsiniz.

Evrensel Birlik’in lider keşif gemisi Gözüpek’e yeni atanan asteğmen Dahl, kısa bir süre sonra dış görevlerde yaşanan ölümlerde bir gariplik fark eder. Dış görevde yer alan mürettebatın rütbesi azaldıkça ölüm riski artmaktayken, yüksek rütbeli subaylara hiçbir şey olmamakta, hatta ağır yaralar alsalar bile kolayca iyileşebilmektedirler. Dahl, gemideki arkadaşları ile birlikte bunun sebebini araştırırken öğrendikleri karşısında şok olacaktır. 

Kitabın ismi, genel itibari ile öykündüğü Uzay Yolu dizisinden geliyor. Kırmızı Üniformalılar deyiminden tek tip (ve kırmızı) üniforma giyen düşük rütbeli mürettebat kastediliyor. Öykümüz bu kırmızı üniformalıların arasında geçiyor. İşte o kırmızı üniforma. 

Scalzi, tıpkı YaşlıAdamın Savaşı, Hayalet Tugay ve Son Koloni’de olduğu gibi esprili ve geyik yapmayı seven bir anlatımı tercih etmiş. Eşcinsellik, grup seks yine fütursuzca işlenmiş. Diyalogları özellikle beğendim. Benim yapmak istediğim ama yazmaya kalkınca üşenip vazgeçtiğim tekniği üşenmeden, başarıyla (yani en azından bence) uygulamış. Bilmem siz beğenir misiniz ama bence gayet eğlenceli.

“O da ne?” diye sordu Dahl.

“Kutu” dedi Cassaway.

“Resmi bir adı var mı?” diye sordu Dahl.

“Vardır herhalde” dedi Cassaway.

Dahl cihazı incelemek için yanına gitti ve açıp içine baktı. “Bir mikro dalga fırına benziyor.” dedi.

“Ama değil,” diye n Collins, deney tüpünü alıp Dahl’a getirdi.

“Peki ne öyleyse?” diye sordu Dahl, komutanına bakarak.

“Kutu işte” dedi Collins.

Ancak tüm bu başarısı, zekice kurgusu, bir ara iyice artan temposuna rağmen, kitap vasatın üzerine çıkmakta zorlanıyor. Hele son 100 sayfa iyice sıkıcı. Kapakta 2013 yılı Hugo ve Locus ödüllerini aldığının altı çizilse de çok iyi bir bilim kurgu olduğunu düşünmüyorum. Sanırım Türkiye’de ilk yayınlanan kitabı bu olsa idi Yaşlı Adamın Şavaşı Serisini kesinlikle almaz, okumazdım.

Kitabın kapağı, kocaman, kırmızı bir hiç. Orijinal kapaktan  anladığım kadarıyla, karşıdan bakınca birinin üzerindeki, kırmızı bir t-shirti ( ya da kırmızı bir üniforma) andırması gereken kapak hiçbir şeye benzemiyor. Kelimenin tam anlamıyla batırmışlar. Arka kapakta da yine sıradan bir tanıtım yazısından başka bir şey yok. İthaki nedense bu kitaba pek önem vermemiş gibi duruyor.

Kısaca, hızlı okunması ve zaman zaman artan temposu nedeni ile vakit kaybı diyemesem de okumadan geçmeyin de diyorum. Tamamen “Okusan da olur Okumasan da” kategorisinin hakkını veren bir kitap.

                                                                      Kitabın Künyesi  

                                             

Ø  Orijinal Adı: Redshirts: A novel with Three Codas

Ø  Yayın tarihi: 2014 Haziran (1. Baskı) 

Ø  Yazar: John Scalzi

Ø  İngilizce'den Çeviri: Cihan Karamancı

Ø  Ebat: 13,5 x 21 cm

Ø  Sayfa: 328

Ø  ISBN: 9786053753858

Ø  Goodreads Puanı: 3.82