Öncelikle belirtmeliyim ki orjinali tuğla ebatında iki ciltten oluşan bir dünya klasiğini, kırpılarak 340 sayfaya indirgenmiş bir gazete eşantiyonu olarak okuduğum için utanıyorum. Utanıyorum çünkü bu eserin orjinalini benim bünyem kaldırmaz. Ancak bu kadarını taşıyabilirim. Resmen inci sözlük tabiriyle "özet geç piç" formatında bir kitap. Edebi inceliğinin tadını alamasam da, yarın bir gün bir kaç entelin arasına girer de konu Anna Karanina'dan açılırsa muhabbete fransız kalmamanın sevincini yaşayacağım.
Sosyal Medya